Dit keer wil ik vertellen van een ervaring, waarin liturgie concreet werd. Kort geleden was ik voor een studiereis in Leipzig. Aan het eind van een maandagmiddag kwamen wij 'toevallig' langs de Nikolaikirche. De deur stond open. Tot mijn verrassing werd binnen nog steeds op maandagmiddag om vijf uur het 'Friedensgebet' gehouden. Uit deze gebedsdienst ontstond het geweldloze verzet in de DDR. Op de maandagen werden in het najaar van 1989 straten en zelfs autobaanafritten afgesloten om te verhinderen dat mensen aan dit gebed zouden deelnemen. Tijdens de gebeden waren honderden stasieagenten in de kerk. Ook zij hoorden de zaligsprekingen voorlezen! Toen op 9 oktober na de zegen zo'n 2000 kerkgangers naar buiten gingen, wachtten tienduizenden met kaarsen in de hand rond de kerk hen op. Met een kaars heb je twee handen nodig: een om vast te houden, de andere om het vlammetje te beschermen. Je kunt dus geen stenen gooien of ander geweld gebruiken. Jezus' Geest van geweldloosheid sloeg over op de massa. De soldaten, de speciale eenheden en de politie werden in gesprekken verwikkeld en trokken zich terug. Mede door wat rond de Nikolaikirche gebeurde viel in het najaar van 1989 de muur. lees verder